What biodegradable jeans really means for the denim industry
Each year millions of tonnes of clothes are produced, worn, and thrown away. Every second, the equivalent of a rubbish truck load of clothes is burnt or buried in landfill.
Each year millions of tonnes of clothes are produced, worn, and thrown away. Every second, the equivalent of a rubbish truck load of clothes is burnt or buried in landfill. It is estimated that the amount of textile waste, which was 0.7 million tons in 2022, will reach 2.2 million tons in 2030. Recycling, resale and upcycling might seem like obvious solutions, but with less than 1 percent of clothes getting recycled into new ones and little to no aftermarket for cheap fast fashion means much of the industry's surplus and waste apparel is destined for landfill. In a bid to minimize the environmental and social impact of discarded clothing, some brands and designers are turning to biodegradability (the ability for something to be broken down biologically) as the solution, making apparel and footwear which will decompose into nothing when discarded. The concept has already been proving popular in the denim industry. In 2015, Freitag, A Swiss brand known for its bags made from recycled truck tarpaulin, introduced what it claimed to be the world’s first 100 percent compostable jean. The denim pants contain no polyester trims, nylon threads or Lycra blends, only linen and hemp. Bury it in a compost heap and it’ll degrade completely within a couple of months, without leaving behind any harmful residues. Other major denim players have been following suit. Within the past two years alone there have been a growing number of names at all ends of the market exploring biodegradable jeans. Lee’s “Back to Nature” collection is made using entirely compostable linen-cotton yarns, and no rivets, so that when the garment is no longer needed, the buttons can be unscrewed for re-use and the rest is just thrown into the compost, where it will biodegrade and the complete garment will return to the Earth. Similarly. Los Angeles-based denim brand AG looks to jeans made with a blend of organic cotton, Tencel and bast fibers that are dyed using plant-based dyes for its 100 percent biodegradable garments. Meanwhile across the pond and on the runway, Stella McCartney launched its biodegradable stretch denim made from a patented technology that uses a plant-based yarn obtained from natural rubber. It's certainly positive to see so many brands looking for solutions to the mounting waste problem – but like any innovation, it deserves to be interrogated. Dio Kurazawa, founder of sustainable fashion consultancy The Bear Scouts, believes a plant-based alternative to stretch denim is important, as the fabric makes up 70% of denim produced worldwide, and the company's research shows the women’s skinny jeans is the most popular denim item. He told Drapers: “Such construction also helps in the adoption of circularity, which is something that all brands and industries should strive for. Items that end up in landfills aren’t biodegradable as one would expect but become mummified as landfills are airless and often dry.” He believes the biggest hurdle for mills is creating biodegradable denim that performs and is attractive as its less sustainable counterparts: “Any innovation that excludes quality, performance and functionality risks losing out to traditionally created garments. Fabric mills must adopt such innovations, but they must be appealing aesthetically.” When it comes to defining biodegradable denim there are certain parameters to consider. Natural materials such as untreated, 100% cotton will decompose. However, synthetics fibers derived from petroleum prevent regular jeans from breaking down. Products that contain polyester and Lycra can take up to 200 years to decompose and the more time spent at landfill, the more carbon dioxide unwanted clothing will emit. The goal for many of the brands right now is to produce jeans that are compostable - ones that have the ability to break down quickly in nature without leaving any toxins behind and serve as nutrients for the environment. compostable” serves as shorthand for saying all of the shirt’s components, from its dyes to the threads, can be safely cycled as biological nutrients without polluting the environment. Composting is conditional to factors like clothing dyes being AZO-free, while the trims, buttons, and threads must be biodegradable or removed entirely before placing the garment for compost. The problem with the current model of making jeans is that traditional production involves chemicals in the dyeing process, elastane such as Lycra and Spandex that give stretch, seams sewn with nylon threads, polyester trims, and hardware such as metal buttons and rivets – all of which prevent denim from decaying quickly. As a result, designers and mills are having to transform the ways jeans are made. Based on the principles of a circular economy, jeans that are fit for compostability should be produced with a minimum of 98% cellulose fibres, free of hazardous chemicals, and have trims and hardware that is either designed out, or should be easy to disassemble. It's a practice that many brands are following as part of the Jeans Redesign Guidelines. In an effort to help brands transition to more responsible fabric choices, Turkish denim mill Calik Denim has developed a new technology that can assist in the speed of biodegradability of its fabrics. Launched during the October 2022 edition of Kingpins Amsterdam opening today, Calik debuted its new B210 material as part of its S/S 2024 collection. The innovation, which takes its name from the number of days it takes to dissolve into nature, is a groundbreaking technology that can achieve 99% biodegradability in 210 days. According to the company, the technology can be applied to any of its current fabrics, even to products containing synthetic fiber, as well as those with all elasticity, from rigid to superstretch. Though biodegradable denim is certainly gaining momentum, and the promise of disappearing jeans might relive consumers of the guilt of contributing to already-overburdened landfills, the reality is not so simple. For one, the oxygen-starved landfills offer less-than-optimal conditions for matter to break down. “Items that end up in landfills aren’t biodegradable as one would expect but become mummified as landfills are airless and often dry,” says Kurazawa. Rather than promoting jeans that can simply be dissolved into nature, some brands are taking a different approach to how they communicate their sustainable credentials to consumers more responsibly. When rolling out its “world’s most sustainable jean” in 2018, C&A chose to focus not on biodegradability or compostability but on Cradle to Cradle principles, which Jeffrey Hogue, the company’s chief sustainability officer, describes as a more holistic and scientifically supported approach to designing low-impact products. Although the jean was stripped of its metal hardware, built from organic cotton denim, nontoxic dyes, cotton interlinings, cotton thread and a biocompatible elastane from Roica by Asahi Kasei that breaks down without discharging harmful substances, the brand chose to communicate its recyclability as opposed to its disposability. “If somebody asked me today, ‘Hey are your garments biodegradable?’ I would tell them they’re Cradle to Cradle,” Hogue told Sourcing Journal. “Which means they’re produced with 100 percent organic cotton and 100 percent renewable energy; they’re produced with water stewardship and high levels of social fairness in mind; they’re designed for their next life, meaning they can be taken back and recycled; and all of the materials that have been used are nontoxic.” That’s a better story, he affirmed, than “my jeans disappeared in my compost pile.” One of the other economic factors hindering the lifecycle of biodegradable jeans is how the item is disposed of and how it is processed. “Garment-sorting facilities look for two main things: they’re looking for products to resell because you can get the highest amount of money for them, or they’re looking to recycle. For them, there’s no value in biodegrading something,” Annie Gullingsrud, a circular-fashion consultant and the author of “Fashion Fibers: Designing for Sustainability told Sourcing Journal.” According to the Gullingsrud, composting facilities can’t differentiate between a biodegradable garment versus a non-biodegradable one, which means it will likely be picked out as a contaminant and disposed of as garbage rather than a compostable. That’s not to say that biodegradable jeans are a deadend. Now more than ever, it’s become crucial for brands to be doing the very best job when it comes to the end of life of a product. One of the biggest developments is the cleaning up of the denim supply chain, where brands are prioritizing cellulose fibers that are free of hazardous chemicals, over polluting synthetics. Not only is this shift to mono materials making it easier to recycle jeans, but it's refining the whole process too. But in an era where throwaway fashion is more prevalent than ever, it's not the time to be encouraging consumers to ditch their clothes at the earliest opportunity just because they won't pollute the environment. Instead, there should be a focus on educating shoppers on long term use. “You want to use the garment until you can’t use it anymore,” Charline Ducas, unit leader of global circular economy at C&A told Sourcing Journal. “Then at the very end of the product’s use, if you can’t do anything more with the product or it lands up somewhere where there are no recycling facilities, you can compost rather than throwing it in your waste bin.”
Biyoçözünür jeanler denim sektörüne ne katacak?
Her yıl milyonlarca ton giysi üretiliyor, kullanılıyor ve atılıyor. Her saniye, bir çöp kamyonu kadar giysi yakılıyor ya da çöplüklerde gömülüyor. 2022 yılında 0,7 milyon ton olan tekstil atığının 2030 yılında 2,2 milyon tona ulaşacağı tahmin ediliyor. Geri dönüşüm, yeniden satış ve ileri dönüşüm akla gelen ilk çözümler olsa da tekstil ürünlerinin %1'inden daha azının geri dönüştürülmesi ve ucuz hızlı moda ürünleri için ikinci el pazarının yok denecek kadar az olması, tekstil sektörünün fazlalıklarının ve atıklarının büyük kısmının çöp sahalarına gitmesine sebep oluyor. Bazı markalar ve tasarımcılar, atık giysilerin çevresel ve sosyal etkilerini en aza indirmek amacıyla, çözüm olarak biyoçözünürlüğe (biyolojik olarak parçalanabilirlik) yöneldi ve atık haline geldiğinde çözünerek doğadan kaybolacak tekstil ürünleri ve ayakkabılar üretmeye başladı. Bu konsept denim endüstrisinde popülerliğini şimdiden kanıtlamış durumda. Geri dönüştürülmüş kamyon brandasından yapılan çantalarıyla tanınan bir İsviçre markası olan Freitag, 2015 yılında dünyanın ilk %100 kompostlanabilir jeani olduğunu iddia ettiği ürününü tanıttı. Bu denim pantolonlarda polyester süslemeler, naylon iplikler veya likra karışımları kullanılmadı ve ürünler sadece keten ve kenevirden üretildi. Söz konusu pantolonlar, organik kalıntı yığınına atıldığında birkaç ay içinde hiçbir zararlı kalıntı bırakmadan tamamen çözünerek kayboluyor. Diğer büyük denim markaları da bu yoldan ilerliyorlar. Son iki yılda, sektördeki çoğu marka, biyoçözünür jeanler üzerinde kendi araştırmalarına ve çalışmalarına başladı. Lee'nin “Doğaya Dönüş” koleksiyonundaki ürünler, tamamen gübreleşebilen keten-pamuk iplikler ile ve perçin kullanılmadan üretildi. Böylece giysiye artık ihtiyaç duyulmadığında düğmeler yeniden kullanım için sökülebilir ve kıyafetin geri kalanı gübreye dönüşerek toprağa geri kazandırılabilir. Benzer şekilde, Los Angeles merkezli denim markası AG, %100 biyoçözünür jeanlerinde organik pamuk, Tencel ve sak lifi karışımının yanı sıra bitki bazlı boyalar kullanıyor. Bu sırada Atlas Okyanusu'nun diğer ucunda Stella McCartney, doğal kauçuktan elde edilen bitki bazlı bir ipliğin kullanıldığı patentli bir teknolojiden yararlanarak üretilen biyoçözünür streç denimini piyasaya sürdü. Her ne kadar bu kadar fazla markanın gittikçe ciddileşen atık sorununa çözüm araması olumlu bir gelişme olsa da tıpkı bütün yeniliklerde olması gerektiği gibi biyoçözünür tekstil yaklaşımını da mercek altına almak gerekiyor. Dünya çapında üretilen denimlerin %70'inin streç kumaş kullanılarak üretildiğinin ve kadın skinny jeanlerin en popüler denim ürünler olduğunun altını çizen sürdürülebilir moda danışmanlığı şirketi The Bear Scouts'un kurucusu Dio Kurazawa, streç denimler için bitki bazlı bir kumaş alternatifi geliştirmenin önemli olduğuna inanıyor. Drapers dergisine konuşan Kurazawa, sözlerine şöyle devam etti: "Böyle bir yapı, tüm sektörler ve tüm markalar tarafından benimsemesi gereken döngüselliğin hayata geçmesine de yardımcı olacaktır. Çöpe giden kıyafetler, beklendiği gibi biyolojik olarak parçalanamazlar; çöp sahaları havasız ve genellikle kuru olduğu için mumyalaşırlar.” Tekstil fabrikalarının sürdürülebilir şekilde üretilmeyen emsalleri kadar ilgi çeken ve göze hoş gelen biyoçözünür denim imal etme konusunda büyük zorluklar yaşadığını belirten Kurazawa, “Kaliteyi, performansı ve işlevselliği bir arada elde etmeye çalışmayan hiçbir yenilik, geleneksel yöntemlerle üretilmiş ürünlerin önüne geçemez. Kumaş fabrikaları bu tür yenilikleri benimsemeli ancak bunu yaparken bir yandan da estetik açıdan göze hitap etmeliler” şeklinde konuştu. Söz konusu biyoçözünür denim olunca, dikkate alınması gereken belirli parametreler bulunmakta. İşlenmemiş, %100 pamuk gibi doğal malzemeler, ayrışma özelliğine sahiptir. Ancak petrolden elde edilen sentetik lifler, jeanlerin çözünmesini önler. Polyester ve likra içeren ürünlerin ayrışması 200 yıla kadar sürebilir ve atık kıyafetler çöplükte ne kadar fazla zaman geçirirlerse, o kadar fazla karbondioksit yayacaktır. Şu anda birçok markanın hedefi; biyoçözünür, doğaya herhangi bir toksin salmadan hızla parçalanan ve doğa için besin görevi gören jeanler üretmek. "Kompostlanabilirlik" kavramı, tekstil ürünlerinin boyalarından ipliğe kadar tüm bileşenlerinin, çevreyi kirletmeden biyolojik besin maddeleri olarak güvenli bir şekilde doğaya karışabilmesini ifade eder. Kompostlama, giysi boyalarının AZO gibi kimyasallar içermemesi gibi faktörlere bağlıdır. Kıyafetlerdeki süslemeler, düğmeler ve iplikler biyoçözünür olmalı veya giysi atık olarak bertaraf edilmeden önce çıkarılmalıdır. Mevcut jean üretim süreçleri ile ilgili sorun, bu ürünlerin doğada hızla çözünmesini engelleyen; boyama işleminde kimyasallar kullanılması, kumaşa esneklik veren likra ve spandeks gibi elastan, naylon ipliklerle elde edilmiş kumaşlar tercih edilmesi ve kıyafetlerin polyester süslemeler ile metal düğme ve perçin gibi aksesuarlar içermesidir. Sonuç olarak, tasarımcılar ve markalar, jean pantolonların üretilme biçimlerini değiştirmek zorundalar. Döngüsel ekonomi ilkeleri gereği kompostlanabilir jean pantolonlar, en az %98 selüloz elyaftan ve tehlikeli kimyasallardan arındırılmış olarak üretilmeli, çıkarması veya sökülmesi kolay olan süslemelere ve aksesuarlara sahip olmalıdır. Birçok marka, Jeans Redesign Guidelines kapsamında bu gereksinimleri yerine getirmektedir. Türk denim markası Çalık Denim, markaların sürdürülebilir kumaşlara geçiş yapmasına yardım etmek amacıyla, kumaşlarının daha hızlı bir şekilde biyolojik olarak çözünmesini sağlayan yeni bir teknoloji geliştirdi. Ekim 2022'de Kingpins Amsterdam fuarında lansmanı yapılan B210 isimli yeni ürün, Çalık Denim'in 2024 ilkbahar/yaz koleksiyonunun bir parçası olarak tanıtıldı. Adını kumaşın doğada çözünmesini tamamladığı gün sayısından alan kumaş, denimlerin 210 günde %99 oranında biyolojik olarak parçalanabilmesini sağlayan, ezber bozan bir ürün. Şirkete göre, bu teknoloji sentetik elyaf içeren ürünler ve sertten süper streçe kadar farklı esneklik seviyesine sahip olanlar da dahil olmak üzere mevcut kumaşların tamamında uygulanabilir. Şüphesiz ki biyoçözünür denim trendi ivme kazanmaya devam ediyor ancak her ne kadar zamanla kaybolup giden jean fikri tüketicilere, zaten kapasitelerinin üzerinde dolu olan çöp sahalarına daha da yüklenmediklerini düşündürerek bir rahatlama hissi verse de gerçek o kadar da basit değil. Birincisi, oksijensiz olmalarıyla bilinen çöplükler, maddenin parçalanması için pek ideal koşullar sunmuyor. Kurazawa, "Çöp sahalarına giden ürünler, bu alanlar havasız ve genellikle kuru olduğu için beklendiği gibi biyolojik olarak parçalanamaz ancak mumyalanır" diyor. Bazı markalar, doğada kolayca çözülebilen jeanlerin reklamını yapmak yerine, sürdürülebilir yaklaşımlarını tüketicilere nasıl daha sorumlu bir şekilde ileteceklerine dair farklı yöntemler geliştiriyor. C&A, 2018'de "dünyanın en sürdürülebilir jeanini" piyasaya sürerken biyoçözünürlüğe veya kompostlanabilirliğe değil Cradle to Cradle ilkelerine odaklanmayı seçti. Şirketin sürdürülebilirlik direktörü Jeffrey Hogue da bunu, çevreye duyarlı ürünler tasarlamaya yönelik daha bütünsel ve bilimsel verilerle desteklenen bir yaklaşım olarak tanımladı. Her ne kadar söz konusu ürün; organik pamuklu denim, zehirli olmayan boyalar, pamuklu telalar, pamuk ipliği ve Asahi Kasei'nin zararlı maddeler bırakmadan çözünen biyouyumlu Roica elastanı kullanılarak üretilmiş olsa da marka, biyoçözünürlüğün aksine geri dönüştürülebilirliğe odaklanmayı seçti. Hogue, Sourcing Journal dergisine verdiği demeçte, "Bugün biri bana 'Giysileriniz biyoçözünür mü?' diye sorsa, onlara Cradle to Cradle yaklaşımı ile üretildiklerini söylerdim" yorumunda bulundu. "Bu da ürünlerin %100 organik pamuk ve %100 yenilenebilir enerji ile üretildikleri anlamına geliyor. Ürünler, sonraki yaşam döngüsüne hazır bir şekilde tasarlandılar ve doğru su yönetimi ile, sosyal adalete ciddi değer vererek üretildiler; velhasıl bu ürünler, toplanıp geri dönüştürülebilir ve kullanılan malzemelerin hiçbiri toksik içeriğe sahip değil." Hogue, bunun, "bakın, benim jeanim doğada çözünüyor" demekten daha etkili bir yol olduğunu düşünüyor. Biyoçözünür jeanlerin yaşam döngüsünü etkileyen ekonomik faktörlerden biri de ürünün nasıl bertaraf edildiği ve nasıl işlendiğidir. "Giysi tasnif tesisleri iki şeye öncelik veriyor: yüksek gelir elde etmek için yeniden satılabilecek ürünler ve geri dönüştürebilecek ürünler." Döngüsel moda danışmanı ve "Fashion Fibers: Designing for Sustainability" kitabının yazarı Annie Gullingsrud, Sourcing Journal dergisine verdiği demeçte "Bu tesisler için kıyafetlerin biyoçözünür olmasının hiçbir değeri yok" yorumunda bulundu. Gullingsrud'a göre kompost ve geri kazanım tesisleri, biyoçözünür olan bir giysi ile olmayan bir giysi arasında ayrım yapamaz, bu da giysilerin muhtemelen kirletici olarak işleneceği ve gübrelenebilir atık yerine çöp olarak bertaraf edileceği anlamına gelir. Ancak buradan, biyolojik olarak parçalanabilen jean pantolonların işlevsiz olduğu anlamı çıkarılmamalı. Markaların, bir ürünün kullanım ömrünün sonuna gelindiğinde en doğru aksiyonu almaları, artık her zamankinden daha önemli hale geldi. Bu alandaki en önemli gelişmelerden biri, markaların kirletici sentetiklerden ziyade tehlikeli kimyasallar içermeyen selüloz elyaflara öncelik vererek deyim yerindeyse denim tedarik zincirini arıtmasıdır. Mono malzemelere geçiş sadece jeanlerin geri dönüşümünü kolaylaştırmakla kalmıyor, aynı zamanda tüm süreci de iyileştiriyor. Ancak hızlı modanın oldukça yaygın olduğu bir zamanda tüketicileri, sırf çevreyi kirletmeyecek diye kıyafetlerini ilk fırsatta atmaya teşvik etmenin zamanı değil. Bunun yerine, onları uzun vadeli kullanım konusunda eğitmek daha doğru olacaktır. C&A küresel döngüsel ekonomi direktörü Charline Ducas, Sourcing Journal'a verdiği demeçte, "Giysileri artık kullanamayacak duruma gelene kadar kullanmak gerek" yorumunda bulundu. Ducas, “Daha sonra ürünün kullanım ömrünün en sonunda, ürünü değerlendirebileceğiniz başka bir alan bulamazsanız veya geri dönüşüm tesislerinin olmadığı bir yerde iseniz, giysilerinizi çöp kutusuna atmak yerine kompost yapabilirsiniz.” diyerek demecini tamamladı.
To view full content and a better mobile experience, try